„Szkoła bohaterek i bohaterów, czyli jak radzić sobie z życiem” - recenzja książki
Recenzja książki
„Szkoła bohaterek i bohaterów, czyli jak radzić sobie z życiem” autorstwa Przemysława Staronia
Każdy z nas boryka się z problemami oraz nieporozumieniami związanymi z naszym życiem emocjonalnym i psychicznym. Książka „Szkoła bohaterek i bohaterów, czyli jak radzić sobie z życiem”, napisana przez Przemka Staronia, w świetny sposób przedstawia i tłumaczy, dlaczego takie zjawiska mają miejsce oraz od jakiej strony trzeba na nie spojrzeć. Autor utworu jest psychologiem, był nauczycielem filozofii oraz etyki, a także zwycięzcą tytułu Nauczyciela Roku w 2018, więc można śmiało rzec, że ma wiedzę oraz doświadczenie w dziedzinie relacji międzyludzkich.
Tematem książki są wszelakie skomplikowane aspekty naszego życia. Stawiane są pytania typu: “Czy sukces uszczęśliwia?”, “Czy to źle być smutnym?”, “Co się stanie, jeśli wyjdę przed szereg?”. Nie jest to podręcznik lub ścisła instrukcja jak przechodzić przez życie by wyjść z niego jak najlepiej. Dane sytuacje, zjawiska czy wydarzenia są tłumaczone z każdej strony, a wnioski powinniśmy wyciągnąć sami. Dzieło składa się z 18 rozdziałów, nazwa każdego z nich jest w formie pytania i, jak można się domyśleć, w każdym z tych rozdziałów na określone pytanie pada odpowiedź, która jest czasem bardziej, a czasem mniej skomplikowana. Utwór porusza tematy takie jak: miłość, przyjaźń, śmierć, samobójstwo, uzależnienia, emocje czy zdolność do postawienia się w czyjejś sytuacji. Wcześniej wspomniałem o tym, że wszystko opisane jest w świetny sposób. W każdym rozdziale, podczas omawiania danego tematu, przykładami teorii, o której autor pisze są zjawiska z lektur, filmów czy seriali, które są nam znane, m.in. seria książek i filmów „Harry Potter”, „Gwiezdne wojny”, serial „Stranger things”, seria filmów „Avengers”, utwór „Mały książę”, film „W głowie się nie mieści”, książka „Władca pierścieni: Powrót króla”.
Moje odczucia wobec tej książki są pozytywne, lubię utwory zawierające zagadnienia psychologiczne. Wiem również, że znajomość tej książki może sprawić, że będę wiedział, jak funkcjonuje ludzkie myślenie, jakie są przyczyny określonych emocji oraz co w życiu jest najważniejsze. Rozdziałem, który mnie najbardziej zafascynował był rozdział dziesiąty, o nazwie: „A co, jeśli mi się nie uda? Czyli o sile eliksiru, którego nie trzeba pić”. Dotarło do mnie zdanie, które mówiło o tym, że to poczucie własnej skuteczności i przekonanie o tym, że nam się uda, są rzeczami, które pozwalają nam realizować nasze cele. Sądzę, że mankamentem w utworze Przemka Staronia jest fakt tego, że przykłady teorii z innych utworów potrafiły zajmować półtorej strony. Podoba mi się zamysł dawania przykładów ze środowisk, które czytelnik zna, ale mimo wszystko miejscami to przesada.
Bez jakiegokolwiek wahania jestem w stanie polecić tę książkę każdemu. Jest w niej wiele mądrze wytłumaczonych kwestii, których mnóstwo ludzi nie jest w stanie zrozumieć. W trakcie zaznajamiania się z treścią utworu na pewno znajdzie się moment, który będzie pasował do sytuacji z waszego życia, oraz gwarantuję, że każda osoba podczas czytania znajdzie choć jeden fragment z innego utworu, o którym miała okazję usłyszeć. W skali od 0 do 20, daję jej 17.
Tematem książki są wszelakie skomplikowane aspekty naszego życia. Stawiane są pytania typu: “Czy sukces uszczęśliwia?”, “Czy to źle być smutnym?”, “Co się stanie, jeśli wyjdę przed szereg?”. Nie jest to podręcznik lub ścisła instrukcja jak przechodzić przez życie by wyjść z niego jak najlepiej. Dane sytuacje, zjawiska czy wydarzenia są tłumaczone z każdej strony, a wnioski powinniśmy wyciągnąć sami. Dzieło składa się z 18 rozdziałów, nazwa każdego z nich jest w formie pytania i, jak można się domyśleć, w każdym z tych rozdziałów na określone pytanie pada odpowiedź, która jest czasem bardziej, a czasem mniej skomplikowana. Utwór porusza tematy takie jak: miłość, przyjaźń, śmierć, samobójstwo, uzależnienia, emocje czy zdolność do postawienia się w czyjejś sytuacji. Wcześniej wspomniałem o tym, że wszystko opisane jest w świetny sposób. W każdym rozdziale, podczas omawiania danego tematu, przykładami teorii, o której autor pisze są zjawiska z lektur, filmów czy seriali, które są nam znane, m.in. seria książek i filmów „Harry Potter”, „Gwiezdne wojny”, serial „Stranger things”, seria filmów „Avengers”, utwór „Mały książę”, film „W głowie się nie mieści”, książka „Władca pierścieni: Powrót króla”.
Moje odczucia wobec tej książki są pozytywne, lubię utwory zawierające zagadnienia psychologiczne. Wiem również, że znajomość tej książki może sprawić, że będę wiedział, jak funkcjonuje ludzkie myślenie, jakie są przyczyny określonych emocji oraz co w życiu jest najważniejsze. Rozdziałem, który mnie najbardziej zafascynował był rozdział dziesiąty, o nazwie: „A co, jeśli mi się nie uda? Czyli o sile eliksiru, którego nie trzeba pić”. Dotarło do mnie zdanie, które mówiło o tym, że to poczucie własnej skuteczności i przekonanie o tym, że nam się uda, są rzeczami, które pozwalają nam realizować nasze cele. Sądzę, że mankamentem w utworze Przemka Staronia jest fakt tego, że przykłady teorii z innych utworów potrafiły zajmować półtorej strony. Podoba mi się zamysł dawania przykładów ze środowisk, które czytelnik zna, ale mimo wszystko miejscami to przesada.
Bez jakiegokolwiek wahania jestem w stanie polecić tę książkę każdemu. Jest w niej wiele mądrze wytłumaczonych kwestii, których mnóstwo ludzi nie jest w stanie zrozumieć. W trakcie zaznajamiania się z treścią utworu na pewno znajdzie się moment, który będzie pasował do sytuacji z waszego życia, oraz gwarantuję, że każda osoba podczas czytania znajdzie choć jeden fragment z innego utworu, o którym miała okazję usłyszeć. W skali od 0 do 20, daję jej 17.
Oprac. Nikodem Kotecki