"Harry Potter i więzień Azkabanu", czyli trzecia część przygód małego czarodzieja
Recenzja książki "Harry Potter i więzień Azkabanu"
autorstwa J. K. Rowling
"Harry Potter i więzień Azkabanu" to trzecia część sagi Harry'ego Pottera. Powieść napisała J. K Rowling w 1998 roku. Każdy z niecierpliwością czekał wówczas na kolejną część opowieści o potężnym czarodzieju.
W początkowych tomach sagi stworzonej przez Rowling dowiadujemy się, że Harry Potter jest małym czarodziejem o niezwykłych zdolnościach. Już jako małe dziecko pokonał on Czarnego Pana (Voldemorta), który dowodził "śmierciożercami" podczas wojny czarodziejów. Armia Voldemorta była potężna, nawet niektórzy czarodzieje bali się wypowiedzieć jego imię do czasu, aż urodził się Harry, syn Lily Potter i Jamesa Pottera. Gdy Czarny Pan przybył do domu Potterów chcąc ich zabić, mały Harry nieoczekiwanie pokonał czarnoksiężnika. Niestety ratując syna, zginęli Lily i James, przez co chłopiec został sierotą. Po kilkunastu latach spędzonych u wujostwa, nasz bohater trafia do Hogwartu, szkoły magii i czarodziejstwa, w której szybko poczuł się jak w domu.
Trzeci tom sagi opisuje wydarzenia, mające miejsce w trzecim roku nauki Harry’ego w Hogwarcie. Ogłoszono wówczas, że niejaki Syriusz Black uciekł z więzienia dla magów, tzw. Azkabanu. Został on skazany kilkanaście lat temu za wydanie Potterów Czarnemu Panu. Wiedział, bowiem gdzie ich szukać – był kiedyś ich przyjacielem. W późniejszej części książki okazało się jednak, że pozory mylą.
W początkowych tomach sagi stworzonej przez Rowling dowiadujemy się, że Harry Potter jest małym czarodziejem o niezwykłych zdolnościach. Już jako małe dziecko pokonał on Czarnego Pana (Voldemorta), który dowodził "śmierciożercami" podczas wojny czarodziejów. Armia Voldemorta była potężna, nawet niektórzy czarodzieje bali się wypowiedzieć jego imię do czasu, aż urodził się Harry, syn Lily Potter i Jamesa Pottera. Gdy Czarny Pan przybył do domu Potterów chcąc ich zabić, mały Harry nieoczekiwanie pokonał czarnoksiężnika. Niestety ratując syna, zginęli Lily i James, przez co chłopiec został sierotą. Po kilkunastu latach spędzonych u wujostwa, nasz bohater trafia do Hogwartu, szkoły magii i czarodziejstwa, w której szybko poczuł się jak w domu.
Trzeci tom sagi opisuje wydarzenia, mające miejsce w trzecim roku nauki Harry’ego w Hogwarcie. Ogłoszono wówczas, że niejaki Syriusz Black uciekł z więzienia dla magów, tzw. Azkabanu. Został on skazany kilkanaście lat temu za wydanie Potterów Czarnemu Panu. Wiedział, bowiem gdzie ich szukać – był kiedyś ich przyjacielem. W późniejszej części książki okazało się jednak, że pozory mylą.
Ważną postacią w tej części cyklu jest także Glizdogon, który również znał Potterów (i jak się okazało, ukrywał się przez kilkanaście lat pod przykrywką jako towarzysz Rona Wesleya, najlepszego przyjaciela Harry’ego).
Jedną z przygód małego Pottera i jego przyjaciół, opisaną w książce, była także sprawa hardodzioba, czyli zwierzaka Hagrida. Harry i spółka chcieli go uratować przed niesłuszną śmiercią z rąk kata.
Akcja w książce rozpędza się, kiedy szczur Rona ucieka w stronę drzewa na błoniach Hogwartu. Okazuje się bowiem, że w pniu wierzby kryło się tajne przejście do kryjówki zbiegłego z więzienia Syriusza. Nasi bohaterowie, dowiadują się o tym, biegnąc za zwierzątkiem Rona. Widząc uciekiniera, bardzo się przestraszyli. Po różnych wydarzeniach Syriusz wreszcie wyjawia Harry’emu pewną tajemnicę sprzed lat, która zmienia spojrzenie chłopca na okoliczności śmierci rodziców.
Historia zakończyła się pozytywnie, ale w jaki sposób, to musicie przekonać się sami, sięgając po książkę. Podsumowując, bardzo lubię tą powieść i często do niej wracam. Przygody Harry’ego budzą wiele emocji i powodują, że czytelnik łatwo przywiązuje się do bohaterów. Polecam ją wszystkim potteromaniakom i fanom książek fantasy.
Jedną z przygód małego Pottera i jego przyjaciół, opisaną w książce, była także sprawa hardodzioba, czyli zwierzaka Hagrida. Harry i spółka chcieli go uratować przed niesłuszną śmiercią z rąk kata.
Akcja w książce rozpędza się, kiedy szczur Rona ucieka w stronę drzewa na błoniach Hogwartu. Okazuje się bowiem, że w pniu wierzby kryło się tajne przejście do kryjówki zbiegłego z więzienia Syriusza. Nasi bohaterowie, dowiadują się o tym, biegnąc za zwierzątkiem Rona. Widząc uciekiniera, bardzo się przestraszyli. Po różnych wydarzeniach Syriusz wreszcie wyjawia Harry’emu pewną tajemnicę sprzed lat, która zmienia spojrzenie chłopca na okoliczności śmierci rodziców.
Historia zakończyła się pozytywnie, ale w jaki sposób, to musicie przekonać się sami, sięgając po książkę. Podsumowując, bardzo lubię tą powieść i często do niej wracam. Przygody Harry’ego budzą wiele emocji i powodują, że czytelnik łatwo przywiązuje się do bohaterów. Polecam ją wszystkim potteromaniakom i fanom książek fantasy.
Oprac. Puszek