Wyrazy zapożyczone (obce)
W języku polskim oprócz wyrazów rodzimych mamy wiele wyrazów obcych - zapożyczonych z innych języków. Zapożyczenie to przejęty z języka obcego wyraz lub konstrukcja składniowa, której obecność w języku ojczystym wytłumaczyć można jej przydatnością. Zapożyczenia mimo obcego pochodzenia, poddają się normom języka, który je przejął. Zapożyczenia są naturalnym sposobem rozszerzania słownictwa i pozwalają nadążyć językowi za rozwojem techniki i cywilizacji.
Rozwój cywilizacji i techniki niesie za sobą coraz więcej słów pochodzących z języka angielskiego, francuskiego czy niemieckiego. W nowym słownictwie polskim znajduje się sporo wyrazów obcych związanych z życiem codziennym, np. gadżet, fototapeta, prodiż, dżinsy, adidasy, bermudy, corn-flakes, gofry, hot-dog, pizza, hamburger, thriller, muzyka country, heavy metal.
W ostatnich latach wypływy języka angielskiego gwałtownie się nasiliły i wyrazy zapożyczone z tego języka stały się bardzo modne, np. dealer, grant, joint venture, konsulting/consulting, leasing, ranking, sponsor, sponsoring, market, pub.
Oczywiście, zapożyczenia będą istnieć w języku zawsze, ale zachowajmy zdrowy rozsądek. Jeśli istnieją wyrazy rodzime na określenie danych przedmiotów - pozostawmy je. Tam zaś, gdzie nie ma odpowiednika polskiego, w naturalny sposób „wchodzi” wyraz zapożyczony np. komputer, modem, procesor, twardy dysk, monitor, skaner.
Często zdarza się, że musimy zapisać wyraz zapożyczony bądź sprawdzić, co on znaczy. Sięgamy wówczas do słownika wyrazów obcych. Obecnie są w użyciu następujące słowniki:
• Władysława Kopalińskiego, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych,
• Słownik wyrazów obcych pod redakcją Zygmunta Rysiewicza,
• Słownik wyrazów obcych PWN pod redakcją Jana Tokarskiego.
Unikaj wyrazów obcych tam, gdzie istnieją ich polskie odpowiedniki. Zwróć uwagę na pisownię wyrazów zapożyczonych.